Dört aylık bekleyiş için teşekkür ederim, ayrılmadınız. Eve dönerken, birçok sorgulanmış ve gözaltına alınmış olduğum o sabahlar ve geceleri hatırladım, ne zaman olursa olsun, yağmur yağsa da, beni desteklemek ve sesinizi duyurmak için elinizde tuttuğunuz pankartlarla, ayrılmadınız. İsimlerinizi asla bilemem ama o uzak bir jest, sessiz bir dudak hareketi, benim en umutsuz olduğum zamanlarda bana destek oldu, güç verdi. Kim olduğunuz fark etmeksizin, teşekkürlerimi iletmeme izin verin. Hayatın her zaman pürüzsüz olmayacağını biliyorum, sık sık zorluklarla karşılaşıyorum, ama hayatta en zor olan, hayal kırıklığına uğradığınızda bile insanlığa olan tutkunuzu kaybetmemektir. Hala gökyüzüne minnettarım, yaşamımı sorgulama fırsatı sunduğu için. Kendi çıkarımı, yolsuzluğu veya hatta yasaları ihlal ettiğimi düşünmüyorum. Bu büyük hayal kırıklığıyla kalbim dolu nefretle dolmam, hala Tayvan'ı daha iyi bir yer haline getirme çabalarımdan vazgeçmeme neden olmaz. Şimdi eve dönüyorum, ailemle birlikte olup görevimi yapmak için. Çok fazla anlatılacak şey var, gerçeği beklemekten başka çarem yok.