Gerçek, filtrelenmemiş konuşmanın bugün nerede yaşadığı hakkında hiç düşündünüz mü? Görünüşe göre, geleneksel platformlar yeterli değil. Hükümetler düzenliyor. Şirketler denetliyor. Algoritmalar ne göreceğinizi belirliyor.

Ama bu bir alan var — herkesin bahsettiği o büyük sosyal platform — burada kurallar... farklı hissediliyor. Daha gevşek. Daha ham. Bazıları buna kaos diyor. Diğerleri? Özgürlük.

Ironi sert bir şekilde çarpıyor: 2025'teyiz, iletişim araçları içinde boğuluyoruz, ama gerçek ifadenin nadir olduğu bir durumdayız. Çoğu ülke konuşmayı hukuki bantların katmanlarına sarıyor. Hatta demokrasilerde bile geçilemeyecek sınırlar var.

Bu arada, bazı platformlar minimal müdahale modelleri ile denemeler yapıyor. Onları destekleyen hiçbir ülke yok. Geleneksel bir yönetim yapısı da yok. Sadece kod, topluluk kuralları ve bunun getirdiği her türlü kaos.

Bu, tartışmanın geleceği mi? Yoksa sadece patlayacak başka bir deney mi? Web3 topluluğu, bunun zaten gittiğimiz yer olduğunu savunur — merkeziyetsiz sosyal grafikler, sansüre dayanıklı protokoller, token ile kapatılan topluluklar.

Belki de gerçek ifade özgürlüğü artık coğrafya ile ilgili değil. Belki de mimari ile ilgili. Üzerinde inşa ettiğin kod. Güvendiğin protokoller.

Vahşi zamanlar.