Dün sohbet ederken bir soru aklıma geldi: Sözleşme ruhu sonradan geliştirilebilir mi?

Uzun süre düşündüm, cevap belki çok acımasız - özünde hala insanlara bağlı.

Bazı nitelikler genler gibidir, ya doğuştan gelir ya da küçük yaşta gelişir. Güvenilir olmayan birinin aniden akıllanmasını beklemek mi? Bu bir masaldır.

Bu nedenle gerçekten akıllıca bir yaklaşım, güvenilir olan insanlara yatırım yapmaktır; kimseyi değiştireceğinizi hayal etmeyin.

Bu dünyada en zor iki şey -
Başkalarının kafasına mantığını sok.
Başkalarının parasını mantıklı bir şekilde cebine sok.

Neden bazı insanlar doğuştan girişimci olmaya uygun değildir? Kısacası, güven sorununu aşamazlar. Hiç kimse para vermek istemiyor, proje ne kadar harika olursa olsun boşuna. Kendisi de merak ediyor: "Aman Tanrım, ben gerçekten iyi yapıyordum!"

Hala sürekli para kaybeden insanlar var, her kumarda kaybeden türden. Sorun aslında stratejide değil, yatırım ve kumar arasındaki sınırı ayırt edememesinde.

Tam olarak matematikte kötü olan birini integral çözmeye zorlayamazsınız, ama size bir savunma kırıcı şiir yazabilir.

İnsan kendi yetenek sınırlarını anlamalıdır.

Senin kendinde bile olmayan bir şeyi başkalarından istemeye ne hakkın var?