Federal Rezerv (FED) aslında Amerika'nın para torbasının bekçisi — para basmaktan, faiz oranlarını belirlemekten ve ekonomiyi istikrara kavuşturmaktan sorumlu. Ancak birçok insanın bilmediği şey, bu kurumun aslında "yaşı çok büyük değil".

Amerika 1776'da kuruldu, ancak Federal Rezerv (FED 1913'te yavaş yavaş geldi. Neden bir buçuk yüzyıl gecikme var? Açıkça söylemek gerekirse, Amerikalılar güç merkezileşmesine karşı derin bir korku besliyorlar. Yerel bankaların kendi başlarına yönetimlerini tercih ederler, "merkezi para yönetimi" oluşturmaktan ziyade.

Federal Rezerv (FED) doğmadan önce, Amerika Birleşik Devletleri iki kez "geçici merkez bankası" denemesi yaptı - Birinci Banka ve İkinci Banka. Bu ikisi esasen hükümete savaş fonu sağlama aracıydı ve her biri yaklaşık 20 yıl sürdü ve sonra kayboldu. Daha da ilginci, o dönemde Amerika'nın dört bir yanındaki özel bankalar kendi banknotlarını basabiliyordu, yeter ki yanlarında altın, gümüş veya devlet tahvili teminatı bulunsun. Bu mekanizma kulağa çok tanıdık gelmiyor mu? Evet, şu anki USDT, USDC gibi stablecoin'lerin işleyişiyle birebir aynı.

Elbette, bu gevşek sistemin sorunları da oldukça belirgindi - bankaların her üç günde bir iflas etmesi. Daha sonra herkes fark etti ki, bir destek sağlayacak bir varlık olmalı. Böylece Federal Rezerv (FED) doğdu.

Şu anda Federal Rezerv'in (FED) ana karar alma yetkisi "Federal Açık Piyasa Komitesi" (FOMC) tarafından elinde tutulmaktadır. Bu grup yılda 8 kez toplanıyor ve esas olarak federal fon faiz oranını belirliyor. Komitede toplam 12 kişi var: 7 yürütme üyesi (başkan dahil) + 5 bölgesel rezervin lideri. Yürütme üyeleri başkan tarafından atanır, başkan 4 yıl görev yapar, diğer üyeler en fazla 12 yıl görev yapabilir. New York rezerv başkanı daimi bir üye olup, kalan 4 pozisyon diğer 11 rezerv bankası tarafından sırayla doldurulur.

Federal Rezerv (FED)'in görevi basit gibi görünüyor: fiyatları istikrara kavuşturmak ve istihdamı korumak. Ancak pratikte, bu iki hedef sıkça çatışıyor - enflasyonu kontrol etmek için faiz oranlarını artırmak, istihdam piyasasını olumsuz etkileyebilir; istihdamı korumak için para arzını artırmak, enflasyonu kontrol altına almayı zorlaştırır. Bu da her FOMC toplantısının küresel piyasaları hareketlendirmesinin nedenidir.