Patlamanın o gecesi, düşüş nedeniyle değil.

O korkutucu iğne yüzündendi.

Piyasa o kadar sessizdi ki korkutucu.

Bitcoin bütün gece yatay seyrediyordu, dalgalanma 50 dolardan azdı.

Akay ekranı izliyor, giderek daha da garip hissetmeye başladı:

"Bu kadar sakin... Bir dönüş olacak galiba?"

Üç saniye tereddüt etti, yine de pozisyon açma tuşuna bastı.

10 kat kaldıraç, uzun pozisyon.

Emir hemen gerçekleşti—

K çizgisi aniden aşağı doğru hızla sıçradı!

Uzun bir alt gölge çubuğu, doğrudan destek seviyesini kırdı.

Ekranda zorunlu tasfiye bildirimi çıktı, hesap numarası sıfırlandı.

O, tam otuz saniye şaşkınlıkla kaldı:

"??? Ne oluyor böyle?"

Daha da garip olan—

Fiyat yavaş yavaş eski yerine tırmandı,

Sanki hiçbir şey olmamış gibi.

Pozisyonu yok oldu, piyasa ise yerinde duruyordu.

O an sonunda anladı:

Yatırımcılar kazıyan, sizin ana paranız değil,

Sizin dürtünüz.

Onlar sahte kırılmalar yapar, tuzak emirler koyar,

Sen dayanamayip peşine takıldığında,

Ve—bir iğne tüm yüksek kaldıraçlı pozisyonları temizler.

Teknik göstergeleri inceliyorsun,

Onlar psikolojik dayanıklılığını inceliyor.

Grafiklere bakıp fırsat kolluyorsun,

Onlar pozisyon hacmine bakıp av arıyor.

Yatırımcılar, ekranı izlemeyi seviyor,

Sadece dayanıp dayanamayacağını bilmekten korkuyorlar.

Sonra Akay bir gerçeği öğrendi:

"Çizgileri anlamak işe yaramaz, oyun kurallarını anlamak lazım.

Fiyat artışını kovalamak yerine, ritmi bekle."

O günden sonra, o garip yatay hareketlere bir daha dokunmadı.

Çünkü anladı—

Kapatılan, asla para değil,

Senin duyguların ve sabrın.