Vadeli İşlemler'de tam olarak kaç kat açmalıyız? Bu soruyu, kripto dünyası içinde on yıl boyunca sayısız kez duydum ve bu konuda sayısız kişinin düştüğüne de tanık oldum - Çaylaklar, Kripto Gazileri, hatta bazı sözde Büyük Yatırımcılar bile.

Sana söylemek istediğim şey şudur: Kaldıraç kendisi bir para basma makinesi değildir, aksine piyasaların sana sunduğu bir bıçaktır. Doğru kullanırsan, hızlandırıcıdır; yanlış kullanırsan, kıyma makinesidir.

Öncelikle vadeli işlemlerin özünü konuşalım. Geleneksel vadeli işlemlerden en büyük farkı, son kullanma tarihinin olmamasıdır. Eğer marj çağrısı almadıysanız veya pozisyonunuzu kapatmadıysanız, teorik olarak sürekli olarak tutabilirsiniz. Görünüşte bu, size büyük bir özgürlük sağlıyor - "istediğiniz zaman giriş çıkış", "sonsuz tutma", "yüksek kaldıraç".

Ama bu özgürlüğün arkasında, kat kat artan riskler de eşlik ediyor.

İki gün önce bir arkadaşım bana genelde 30 kat, 50 kat açtığını söyledi. Ona neden 100 kat açmadığını sordum. O da: "Çok yüksek, patlaması kolay." dedi.

Bunu duyduktan sonra güldüm.

Aslında ne kadar kaldıraç açarsan aç, hatta sadece bir kat olsa bile, zaten bir bıçak sırtında duruyorsun. Fark, pazarın sana tepki verme alanı tanıyıp tanımadığıdır.

Bir örnek verelim, aynı Bitcoin:

· 30 kat kaldıraç, yaklaşık 16U teminat gerektirir;
· 50 kat, 10U'ya düştü;
· 100 kat, sadece 5U.

Farklı kat sayıları, risk ve getiri oranlarını tamamen farklı kılar. 1 kat güvenli gibi görünür, ancak eğer piyasa dalgalanmaları küçükse, belki de komisyonu bile kazanmak zor olabilir; 100 kat ise agresif gibi görünür, ancak eğer sıkı bir risk yönetimi ve zarar durdurma disiplini uygularsanız, daha verimli bir şekilde sermayenizi kullanabilirsiniz.

Bu nedenle, hayatta kalmanızı gerçekten belirleyen şey, kaldıraç oranı değil, kontrol gücünüzdür.

Çoğu tasfiye olan kişinin sorunu yüksek kaldıraçta değil, pozisyon ve teminatın uyumsuzluğundadır. Birkaç yüz U ile birkaç bin U'luk pozisyon açmaya çalıştığınızda, birkaç K çubuğu dalgalandığında, hemen çıkış yaparsınız. En acı olanı, piyasa beklediğiniz yönde devam ederken, siz sadece dışarıdan bakmak zorunda kalmanızdır - o anki pişmanlık, kaybetmekten daha acıdır.

Sık sık derim: Vadeli işlemler yaparken, yüksek kaldıraç kullanmaktan korkmayın, geri dönüş yolu olmadığında korkun.

Pozisyonunuzu teminatla eşleştirmeyi öğrenmelisiniz. Biraz daha fazla bulundurmak, birkaç U'luk fark yüzünden zorla tasfiye edilmekten iyidir.

Bu birkaç demir kuralı hatırlamak, belki de daha sağlam adımlar atmanıza yardımcı olabilir:

· ✅ Sadece tek pozisyon modunu kullanın, tüm pozisyonu değil. Tek pozisyon riski kontrol edilebilir bir aralıkta tutar;
· ✅ Kesinlikle zarar durdurun, "geri getireceğim" hayalini kurmayın. Pozisyonu taşımak, tüm trajedilerin başlangıcıdır;
· ✅ Günlük küçük hedefler belirleyin. Örneğin, 5000U ana para ile her gün 50-100U kazanın.

Az olduğunu küçümsemeyin, bileşik faiz en güçlü silahtır. 20 gün boyunca devam edin, arada birkaç hata yapsanız bile, aylık kazanç hala şaşırtıcıdır:

Günde 50-100U, 20 günde 1000-2000U, aylık getiri oranı %20-40. Herhangi bir finansal piyasada, bu en üst seviyedir.

Sözleşmeler senin aracın olabilir mi, bu tamamen "istikrarlı küçük kazançlar" elde edip edemediğine bağlıdır, "ara sıra büyük kazançlar" elde etmekten ziyade.

Sonuçta, kaldıraç sadece bir büyüteçtir - büyüttüğü şey kazanç değil, disiplinin, açgözlülüğün ve icra gücüdür.

Birçok insan başarısız olur, bunun nedeni piyasanın çok acımasız olması değil, kendilerinin çok savrulgan olmasıdır. Para kazanırken açgözlü, kaybederken de teslim olmamakta ısrar ediyorlar.

Ve gerçekten hayatta kalan kripto gazileri çoktan anladı ki: likidasyon, piyasa sorunundan değil, zihniyet sorunundandır.

Yani, "makul" bir kaldıraç oranı yok, sadece "bilgine ve yeteneğine uygun" bir kaldıraç var.

Zararları kontrol edebilen 100 kat, asla durdurma noktası olmayan 5 kat daha güvenlidir.

Ana parayı "olası" şeyler için riske atmayın, bunun yerine sistemi kullanarak "kesin" kazanın.

Kripto dünyası bu dünyada, kaldıraç asla gerçek şeytan değildir - açgözlülük öyledir.