Amerika'nın 50 En Büyük Şehrini Karşılamak İçin Gerekli Maaş

Büyük bir Amerikan şehrinde rahat bir yaşam sürmek, artık bir finansal maraton haline geldi, sprinter değil. En son verileri analiz ettim ve rakamlara baktığımda, Amerika'nın en büyük kentsel merkezlerinin yarısından fazlasında finansal olarak güvende hissetmek için altı haneli bir gelire ihtiyacınız olacak.

Yeni bir çalışma, Amerikalıların 26 ABD metrosunda rahat bir yaşam sürmek için en az 100,000 $ kazanması gerektiğini ortaya koyuyor. Bu lüks ile ilgili değil - temel 50/30/20 mali kuralını takip etmekle ilgili; ihtiyaçların gelirinizin %50'sini aşmaması gerekiyor.

Kaliforniya Rüyası Derin Cebin Olmasını Gerektirir

California, en pahalı şehirler listesine egemen, San Jose, yıllık 264,946 $ gereksinimi ile zirvede yer alıyor. San Francisco, 251,398 $ ile hemen arkasında, San Diego ise 206,353 $ gerektiriyor.

Araştırmadaki dokuz Kaliforniya şehrinin altı haneli gelir talep etmesi beni özellikle endişelendiriyor. Genellikle eyaletin daha uygun fiyatlı bölgelerinden biri olarak kabul edilen Fresno bile yıllık 103,558 $ gerektiriyor. Konut piyasası, orta sınıf gelir sahiplerini Altın Eyalet'te rahat bir yaşam sürmelerinin önüne geçiyor.

Bölgesel Maliyet Farklılıkları

Coğrafi eşitsizlik çarpıcı. Detroit, "yalnızca" 65,733 $ konforlu bir yaşam için gereken miktarla listenin en altında yer alıyor, bu bile Amerika'daki medyan bireysel gelirinin neredeyse 20,000 $ üzerinde.

Texas, bölgesel ekonomi açısından ilginç bir vaka çalışması sunmaktadır. Austin, yılda 122,875 $ talep eden tek Texas şehri olarak bir istisna olarak öne çıkmaktadır. Bu arada, Houston ($87,359), San Antonio ($81,413) ve El Paso ($77,115) nispeten daha uygun fiyatlı kalmaktadır, ancak ucuz olduğu söylenemez.

Konut: Bütçe Katili

Ev değerleri ile gereken maaş arasındaki ilişki belirgindir. San Jose'nin ortalama ev değeri 1.5 milyon $, Amerika'nın en pahalı büyük şehri olma konumuna doğrudan yansımaktadır.

Bu rakamlara baktığımda, geleneksel Amerikan rüyası olan ev sahipliğinin bu kentsel merkezlerde yok olup gitmiş olabileceğini düşünmeden edemiyorum. Mortgage oranlarının %6'nın üzerinde seyrettiği ve ev değerlerinin hızla yükseldiği bu durumda, matematik birçok Amerikalı için basitçe işlemiyor.

Uygun Fiyat Krizi

Çalışmanın metodolojisi, "rahat" yaşamı belirlemek için gereksinimlerin maliyetini iki katına çıkardı, ancak bu durumun birçok şehirlinin hissettiği finansal baskıyı gerçekten yansıtıp yansıtmadığını sorguluyorum. 50/30/20 kuralı, istekler için %30 ve tasarruflar için %20 ayırabileceğinizi varsayıyor - bu, yalnızca konuta %50'den fazla harcayan birçok şehir sakini için bir hayal.

Bu veri, rahatsız edici bir gerçeği açığa çıkarıyor: Amerika'nın şehirleri giderek zenginler için oyun alanları haline geliyor. Orta sınıf çalışanlar, banliyölere, daha küçük şehirlere itiliyor veya kentsel yaşamın maliyetinin getirdiği finansal yükü kabul etmeye zorlanıyor. Önemli politika değişiklikleri veya maaş artışları olmadan, bu uygun fiyat krizinin sadece derinleşmesi bekleniyor.