Merck'in $1 Milyar Aşı Tesisi: Cesur Bir Adım mı Yoksa Stratejik Bir Gereklilik mi?

Dün Merck'in Durham, Kuzey Karolina'daki parlak yeni $1 milyar dolarlık aşı üretim tesisini açılışını izledim. 225,000 metrekare ile bu, ilaç büyümesi için etkileyici bir anıt, ancak bu kadar büyük bir yatırıma dair zamanlamayı ve motivasyonu sorgulamadan edemiyorum.

Tesis, Merck'in 2018'den bu yana ABD üretimi ve Ar-Ge'sine yaptığı $12 milyar dolarlık daha geniş yatırımının sadece bir kısmını temsil ediyor. 2028'e kadar karışıma bir $8 milyar daha eklemeyi planlıyorlar. Cömert görünüyor, ama gerçekçi olalım - bu, vatansever bir ambalaja sarılmış hesaplanmış bir iş stratejisi.

Yeri her türlü moda terimle doldurmuşlar: veri analitiği, üretken yapay zeka, 3D baskı ve eğitim için bir "dijital ikiz". Muhtemelen daha çok kendi karlarına hizmet eden şatafatlı teknoloji, herhangi bir hayırsever misyon kadar.

Sanat Chattopadhyay, Merck'in İcra VP'si, bunun "yerli üretim yeteneklerini" nasıl güçlendirdiğini vurguladı - yeniden üretim yapma çağrısının şu anki siyasi iklimimizde popüler bir anlatı olduğu bir durumda. Durham fabrika müdürü Amanda Taylor, iş gücünün özverisini övgüyle karşıladı, ancak bu keskin teknolojinin sonunda o işlerden kaç tanesinin otomasyona geçeceğini merak ediyorum.

Bu arada, Merck'in hisseleri dün NYSE'de aslında %0.35 düşerek 94.90 $'dan işlem gördü. Piyasanın soğuk tepkisi, yatırımcıların bu devasa sermaye harcamasının vaat edilen getirileri sağlayacağı konusunda benim şüphelerimi paylaşıyor olabileceğini gösteriyor.

Bu gerçekten aşı erişimini artırmak ve yerel tedarik zincirlerini güçlendirmekle mi ilgili? Yoksa daha çok vergi teşvikleri, siyasi iyilik ve kârlı devlet sözleşmeleri için pozisyon alma ile mi ilgili? İlaç devinin motivasyonları, parlak basın bültenlerinin öne çıkardığından daha fazla inceleme gerektiriyor.