Büyüyen bir hayal kırıklığıyla izliyorum ki, perakendeciler bir zamanlar ücretsiz olan bir hizmeti giderek başka bir kâr merkezi haline getiriyorlar. Alışveriş yaparken nakit geri almak basit bir kolaylıkken, şimdi? Bu, en az maddi durumu iyi olanlar için başka bir finansal tuzak haline geliyor.
Köy bölgelerinde banka şubeleri köşe dükkanlarından daha hızlı kaybolurken, nakit para iade hizmetleri sadece kullanışlı değil - aynı zamanda hayati önem taşıyor. Ancak kendilerini topluluk unsurları olarak konumlandıran bu mağazalar, bu avcı ücretlerini uygulayanlardır.
Dolar mağazaları—bütçeye duyarlı alışveriş yapanlar için sözde cennetler—en kötü suçlulardan biridir. Family Dollar, 50 doların altındaki nakit çekimlerinde 1.50 $ gibi yüksek bir ücret talep ediyor. Bunu düşünün: sadece 20 dolara ihtiyacınız varsa, kendi paranıza erişmek için %7.5'lik bir ücret ödüyorsunuz! Dollar Tree ve Dollar General benzer uygulamalar izliyor, çekim başına 1-2.50 $ arasında ücret alıyor.
Hatta Amerika'nın en büyük market zinciri Kroger bile bu nakit kapma çılgınlığına katıldı. Çekim tutarlarına bağlı olarak ücretleri 50 cent ile 3.50 dolar arasında değişiyor. Dolar mağazalarına göre daha düşük olmasına rağmen, bu ücretler yine de perakendecilerin bu hizmeti sunma maliyetine göre önemli bir kar marjını temsil ediyor.
Özellikle rahatsız edici olan, bu ücretlerin düşük gelirli toplulukları orantısız bir şekilde etkilemesidir. Dolar mağazaları, finansal hizmetlerin sınırlı olduğu bankacılık çöllerinde stratejik olarak yer alırlar ve ardından temel hizmetler için ücret talep etmek üzere bu rekabet eksikliğini sömürürler.
Tüketici Finansal Koruma Bürosu, Amerikalıların artık perakende mağazalarında kendi paralarına erişmek için yılda $90 milyon dolardan fazla ücret ödediğini rapor ediyor. Bu, aileleri beslemek ya da faturaları ödemek yerine kurumsal karları artıran $90 milyon dolardır.
Bu ücretlerden kaçınmak istiyorsanız, bazı perakendeciler hala ücretsiz nakit iade sunuyor: Walgreens ($20), Target ($40), CVS ($60), Walmart ($100) ve Albertsons ($200). Ancak bu seçenekler her yerde mevcut değil, özellikle sınırlı bankacılık erişimi ile mücadele eden daha küçük topluluklarda.
Banka şubeleri kapanmaya devam ederken ve ATM ücretleri artarken, bu eğilimin muhtemelen daha da kötüleşmesi bekleniyor. Müşteri hizmeti olarak başlayan şey, en az paraya sahip olanlardan para çıkarmanın bir başka yolu haline dönüştü. Bir sonraki sefer bir kasiyer sizden nakit para almak isteyip istemediğinizi sorduğunda, o kolaylığın artan bir maliyetle gelebileceğini unutmayın.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Nakit İadesi Oyunu: Perakendecilerin Kendi Paranıza Erişim Sağlamak İçin Sizden Ücret Alması
Büyüyen bir hayal kırıklığıyla izliyorum ki, perakendeciler bir zamanlar ücretsiz olan bir hizmeti giderek başka bir kâr merkezi haline getiriyorlar. Alışveriş yaparken nakit geri almak basit bir kolaylıkken, şimdi? Bu, en az maddi durumu iyi olanlar için başka bir finansal tuzak haline geliyor.
Köy bölgelerinde banka şubeleri köşe dükkanlarından daha hızlı kaybolurken, nakit para iade hizmetleri sadece kullanışlı değil - aynı zamanda hayati önem taşıyor. Ancak kendilerini topluluk unsurları olarak konumlandıran bu mağazalar, bu avcı ücretlerini uygulayanlardır.
Dolar mağazaları—bütçeye duyarlı alışveriş yapanlar için sözde cennetler—en kötü suçlulardan biridir. Family Dollar, 50 doların altındaki nakit çekimlerinde 1.50 $ gibi yüksek bir ücret talep ediyor. Bunu düşünün: sadece 20 dolara ihtiyacınız varsa, kendi paranıza erişmek için %7.5'lik bir ücret ödüyorsunuz! Dollar Tree ve Dollar General benzer uygulamalar izliyor, çekim başına 1-2.50 $ arasında ücret alıyor.
Hatta Amerika'nın en büyük market zinciri Kroger bile bu nakit kapma çılgınlığına katıldı. Çekim tutarlarına bağlı olarak ücretleri 50 cent ile 3.50 dolar arasında değişiyor. Dolar mağazalarına göre daha düşük olmasına rağmen, bu ücretler yine de perakendecilerin bu hizmeti sunma maliyetine göre önemli bir kar marjını temsil ediyor.
Özellikle rahatsız edici olan, bu ücretlerin düşük gelirli toplulukları orantısız bir şekilde etkilemesidir. Dolar mağazaları, finansal hizmetlerin sınırlı olduğu bankacılık çöllerinde stratejik olarak yer alırlar ve ardından temel hizmetler için ücret talep etmek üzere bu rekabet eksikliğini sömürürler.
Tüketici Finansal Koruma Bürosu, Amerikalıların artık perakende mağazalarında kendi paralarına erişmek için yılda $90 milyon dolardan fazla ücret ödediğini rapor ediyor. Bu, aileleri beslemek ya da faturaları ödemek yerine kurumsal karları artıran $90 milyon dolardır.
Bu ücretlerden kaçınmak istiyorsanız, bazı perakendeciler hala ücretsiz nakit iade sunuyor: Walgreens ($20), Target ($40), CVS ($60), Walmart ($100) ve Albertsons ($200). Ancak bu seçenekler her yerde mevcut değil, özellikle sınırlı bankacılık erişimi ile mücadele eden daha küçük topluluklarda.
Banka şubeleri kapanmaya devam ederken ve ATM ücretleri artarken, bu eğilimin muhtemelen daha da kötüleşmesi bekleniyor. Müşteri hizmeti olarak başlayan şey, en az paraya sahip olanlardan para çıkarmanın bir başka yolu haline dönüştü. Bir sonraki sefer bir kasiyer sizden nakit para almak isteyip istemediğinizi sorduğunda, o kolaylığın artan bir maliyetle gelebileceğini unutmayın.