Son zamanlarda Birleşik Krallık'ın finansal manzarasını artan bir endişe ile izliyorum. Bloomberg'den gelen son haberler, Şansölye Rachel Reeves'in Bank of England'daki vergi mükellefi mevduatlarından elde ettikleri karları geri almak için bankalara bir rüzgar kazancı vergisi koyabileceğini öne sürüyor.

Bu sadece küçük bir politika ayarlaması değil - beş yıl içinde potansiyel olarak 32,3 milyar £'lık bir kazançtan bahsediyoruz. Bu ciddi bir para ve Reeves'e mali kuralları karşısında ek 3,6 milyar £'lık bir alan sağlayabilir.

Bugün piyasalara baktığımızda, GBP/USD haberler duyulduğunda sadece %0.02 düşerek 1.3510 seviyesinde pek bir tepki vermedi. Ama bu sakinliğin ne kadar süreceğini merak ediyorum. Bankalar bunu boşuna almayacak.

Beni büyüleyen şey, bunun daha geniş para politikası manzarasına nasıl uyduğudur. BoE, enflasyonu kontrol etme ve büyümeyi destekleme arasında ince bir ipte yürüyordu. Niceliksel genişleme programı oldukça tartışmalıydı - esasen, geleneksel faiz oranı indirimleri işe yaramadığında varlık satın almak için para basmak.

Artık QT (nicelik sıkılaştırma) devredeyken, ekonomi güçlendikçe bir windfall vergisi eklemek önemli piyasa bozulmalarına neden olabilir. Ticari bankalar, mevduat sahiplerine ödedikleri ile BoE'de para park ettiklerinde elde ettikleri arasındaki farktan faydalanıyorlar.

Bu arada, altın ABD-Çin ticaret gerginlikleri arasında 4,000 $'a doğru ilerliyor, petrol $60 sonrası Gazze ateşkesi sonrasında düştü ve Trump yeni tarifelerle tehdit ediyor. Piyasa zaten gergin - bu bankacılık vergisi, pound'da gerçek bir dalgalanmayı ateşleyebilecek kıvılcım olabilir.

Bu politikanın iyi bir politika mı yoksa sadece siyasi açıdan avantajlı bir gelir artırma yöntemi mi olduğunu merak etmeden edemiyorum. Her durumda, İngiltere banka hisseleri kesinlikle dikkatle izlenmeye değer.