Kültür endüstrisi yalnızca bir eğlence alanı değil, aynı zamanda bir güç yapısının yansımasıdır. Geleneksel modelde, güç dağılımı belirgin bir piramit yapısı sergilemektedir.

Hollywood döneminde, büyük prodüksiyon şirketleri ve sermaye söylem üzerinde kontrol sahibiydi. Akış hizmetlerinin yükselişi ile Netflix ve Disney+ gibi platformlar yeni güç merkezleri haline geldi. Şu anki kısa video çağında ise, algoritmalar ve platform operatörleri içerik dağıtımını ve görünürlüğünü domine ediyor. Bu yapıda, yaratıcılar, hayranlar ve yatırımcılar genellikle pasif bir kabul pozisyonunda bulunuyor.

Ancak, Holoworld AI'nin ortaya çıkışı bu yerleşik güç yapısında devrim niteliğinde bir değişiklik getirdi. Fransız sosyolog Pierre Bourdieu'nun "kültürel üretim alanı teorisi" kültür endüstrisinin güç yapısını üç alana ayırır: üretici alanı, dağıtım alanı ve tüketim alanı. Geleneksel modelde bu üç alan belirgin bir hiyerarşi farkı göstermektedir.

Üretici alanı, az sayıda profesyonel yaratıcı ve prodüksiyon şirketi tarafından yönetilmektedir ve kaynaklar yüksek derecede merkezileşmiştir. Dağıtım alanı ise platformlar ve yayınevleri tarafından kontrol edilmektedir; bu aktörler, içerik "kapı bekçileri" rolünü üstlenmektedir. Tüketim alanında ise, hayranlar ve izleyiciler yalnızca tüketim hakkına sahiptir; gerçek bir katılım hakkından yoksundurlar ve duygusal yatırımları genellikle sermaye tarafından kullanılmaktadır.

Holoworld'un yenilikçi yanı, blok zincir teknolojisi aracılığıyla hakların merkeziyetsiz dağıtımını sağlamasıdır. Zincir üzerindeki hak tescili, yaratıcıların zeka emeklerinin daha iyi korunmasını sağlamaktadır. Tokenleştirilmiş teşvik mekanizması, katılımcılara daha adil bir geri dönüş sunmaktadır. DAO (merkeziyetsiz özerk organizasyon) yönetim modeli, topluluk üyelerine daha fazla karar verme yetkisi vermektedir.

Bu yeni model, kültür endüstrisinin güç dinamiklerini yeniden şekillendiriyor ve geleneksel dikey yapıdan daha açık, eşit bir ekosisteme geçiş yapıyor. Bu yeni ekosistem içinde, yaratıcılar, platformlar ve tüketiciler arasındaki sınırlar daha belirsiz hale geliyor ve her katılımcının içerik ortak yaratıcısı ve değer paylaşımcısı olma fırsatı var.

Yapay zeka teknolojisinin ilerlemesi, kültürel endüstriye yeni olanaklar sunmuştur, ancak aynı zamanda yeni zorluklar da getirmiştir. Teknolojik yenilikler ile insani değerler arasında nasıl bir denge bulunacağı, AI tarafından üretilen içeriklerin telif haklarının nasıl belirleneceği ve algoritma tekelinden nasıl kaçınılacağı gibi sorunlar, sektörün derinlemesine düşünmesi ve tartışması gereken konulardır.

Genel olarak, Holoworld AI'nin ortaya çıkışı, kültür endüstrisinin yeni bir çağa girdiğini gösteriyor. Bu çağda, güç yeniden dağıtımı sadece içeriğin yaratım ve dağıtım biçimlerini değiştirmekle kalmıyor, aynı zamanda tüm sektörün ekosistemini de yeniden şekillendiriyor. Bu değişimin kültür endüstrisine daha fazla yenilik ve olasılık getireceğine, nihayetinde her bir katılımcının faydalanacağına inanmak için nedenlerimiz var.