Dünyadaki para: kim bütün parayı kaptı?

Kahretsin, bir düşün! Birisi, dünyadaki tüm parayı biz insanlara eşit şekilde dağıtmaya karar verdi. Tam bir deli eşitlikçi deney! Ve birdenbire Sibirya'dan bir işçi, Dubai'deki bir petrol baronu ya da Wall Street'teki bir trader kadar para alıyor.

Her birimizin cebinde ne kadar para olabilirdi? Şok olmaya hazır mısınız? Dacia Sandero'ya yetiyor! Evet, evet, kimsenin böbreğini vermediği o araca.

Modern finansal sistem, zenginliğin bir dizi farklı faktörle belirlendiği karmaşık bir şeydir. Eğer bu hayali deneyi gerçekleştirmeye karar verirsem, (tüm komünistlerin rüyası!), M2 para arzını dikkate almak zorunda kalacağım - bu, dünya genelinde dönen paralar artı hızlı bir şekilde nakde çevrilebilen banka mevduatlarıdır.

Kısacası, M2, hızla nakde dönüştürebileceğiniz her şeydir. Bunu, sadece cebinize koyup çıkaramayacağınız evler, yatlar, fabrikalar ve diğer gayrimenkullerin dikkate alındığı küresel zenginlikle karıştırmayın.

CEIC verilerine göre, 2024 yılında dünya genelindeki M2 para arzı 123,3 trilyon dolardır. Karşılaştırma yapmak gerekirse, gezegenin toplam özel serveti yaklaşık 488 trilyondur. Farkı hissediyor musunuz? Paranın büyük kısmı varlıklarda donmuş durumda!

VisualCapitalist'ten bir zeki kişi bu 123 trilyonu dünya nüfusuna – burada 8,16 milyar insan var – böldü.

Sonuç şöyle: her bir dünya vatandaşına yaklaşık 15.108 dolar veya 13.944 euro düşüyor. Bu parayla ikinci el bir araba alabilir veya ortalama bir hanehalkının iki yıl boyunca harcamalarını karşılayabilirsiniz. Ya da sade bir Dacia Sandero satın alabilirsiniz. İşte böyle.

Biliyor musun? İspanyollar daha şanslı olurdu! Eğer İspanya için aynı hesaplamayı yaparsak, kişi başına 33.571 dolar ( neredeyse 31.000 euro ) çıkıyor. Görünüşe göre orada birileri parayı daha iyi yönetiyor, değil mi?

Aslında bu düşünsel deney, dünyada paranın ne kadar dengesiz dağıldığını göstermektedir. Elbette kimse böyle bir eşitleme yapmayı düşünmüyor - bu sadece finansal sistemimizde her şeyin ne kadar çarpık olduğunu düşünmek için.

Evet, böyle bir yeniden yapılandırma girişiminde gerçek bir çöküşün yaşanacağını çok iyi anlıyorum. Ama hayal kurmakta bir sakınca yok, değil mi?