Yatırımlardaki riskle olan ilişkim

Ben gece huzur içinde uyumayı tercih edenlerdenim, bu gece boyunca bazı değerli fırsatları kaybetmek anlamına gelse bile. Kendimi tanımladığım gibi riskten kaçınmak bir zayıflık değil - hızlı zenginleşme hayallerinden çok mevcut varlıklarımı değerli kılmak için bilinçli bir tercih.

Yatırım yaparken her zaman şunu düşünürüm: "Her şeyi bir anda kaybetmektense yavaş yavaş büyümeyi tercih ederim". İşte böyle çalışıyor - temkinli yatırımlar bir gecede beni milyoner yapmayabilir, ama göz açıp kapayıncaya kadar beni boşta da bırakmaz. Volatilite beni korkutuyor. Paramın yukarı ve aşağıda dağlar gibi gitmesini mi görmek? Hayır, teşekkürler!

Bazı meslektaşlarım temkinli stratejime gülüyor. "Partiyi kaçırıyorsun!" diyorlar, obscure bir kripto para birimi bir günde %300 artış gösterdiğinde. Ama aynı paraların bir sonraki hafta %90 düştüğünde, kaç tanesi sessizce ağlıyor?

Tercih ettiğim yatırımlar? Temel tasarruf ürünleri, vadeli mevduatlar, yüksek değerlendirilen tahviller, köklü şirketlerin hisseleri. Heyecan verici değil, kabul ediyorum. Diğerleri patlayıcı kazançlar bekleyerek INJ, NEAR veya FET peşinde koşarken, ben temele sadık kalıyorum.

Elbette bu güvenlik için bir bedel ödeniyor - fırsat maliyeti. Pazarlar fırladığında dışarıda kalıyorum, potansiyel olarak daha yüksek getirilerden feragat ediyorum. Ama bununla yaşayabiliyorum. Amerikan işgücü piyasası yavaşlıyor, SOFR fırlıyor... belirsiz zamanlar. Ve böyle zamanlarda, temkinli olmak o kadar da aptalca görünmüyor.

Bu temkinli tutum herkes için değil. Ama benim için, sermayeyi korumanın sağladığı huzur, onu hızlı bir şekilde katlamanın getirdiği heyecandan daha değerlidir. Belki de bu şekilde asla zengin olamayacağım ama aynı zamanda büyük ihtimalle fakir de olmam.