Mining dünyasındaki sırlar: Bir madencinin gözyaşlarıyla dolu hikayesi

Madenci dünyası gerçekten de basit değil, çoğu insan sadece yüzeyini biliyor, ben de madencilerin gerçek yaşamını inceleyeceğim.

Ben 2013 yılında kripto dünyasına girdim, 2017 yılında tamamen yatırım yaptım. Kripto para dünyasında bu yıllarda, inişler ve çıkışlar, acı tatlar, çok şey gördüm. Bugün, kendi deneyimlerimden madencilikle ilgili o arka plandaki meseleleri anlatacağım.

Madencilik dışarıdan parlak görünse de, aslında derin bir karmaşa var; çeşitli güçler iç içe geçmiş durumda - madenciler, madencilik tesisleri, havuzlar, madenci makineleri satıcıları, elektrik santrali sahipleri ve yerel yetkililer, hepsi bir çıkar zincirindeki lokmalardır.

Amatörden Profesyonele: Madencim'in Evrim Tarihi

Başlangıçta, yıkılmaya yüz tutmuş bir evde mikro bir madencilik tesisi kurmuştum. Her bir cihazı kendim monte etmem, devreleri yapılandırmam gerekiyordu, sanki lego oynar gibi. Üç set raf yaptım, madencilik makineleriyle doldurdum. O zamanlar kablo yükünü kendim hesaplamak zorundaydım, yeniden kablolama için oldukça fazla para harcadım, evin yanmasından korkuyordum.

Sonra bir arkadaş edindim, babası bir eyaletin ekran kartı distribütörüydü. Bu ilişki sayesinde toplu ekran kartı alabiliyorduk, böylece ekran kartı madenciliği işine girmek için yeterli yetkiye sahip olduk. Birlikte küçük bir madencilik tesisi kurduk, neredeyse bin adet P104, P106 ekran kartı madencilik makinesi. P106 yaklaşık 1066'ya, P104 ise 1080 seviyesine eşdeğer, genellikle 6-8 kart bir makinayı oluşturuyor.

O zamanlar madenin içi bir dizi basit rafla doluydu, dışarıdan sıradan görünüyordu ama biz yakında özel olarak bir trafo kurmuştuk. Kahretsin, o trafonun maliyeti neredeyse altı aylık elektrik faturasına eşdeğerdi.

Daha ucuz elektrik için Çin'in yarısını dolaştım - Sincan Horgos, Yunnan hidroelektrik santrali, hatta Daya Bay nükleer santrali ile bile temas ettim. Horgos tarafı, Kazakistan doğal gazının Çin'e girdiği en büyük aktarma noktasıdır, orada büyük miktarda atık ısı ve elektrik üretiliyor, tam anlamıyla Madenci cenneti.

Ama bu yerlerdeki ilişki ağı son derece karmaşık, ucuz elektrik almak için biraz yetenek gerekmektedir. Batıda madencilik yapmak için hayallerle giden pek çok arkadaş gördüm, en sonunda hüsranla geri döndüler, para kazanamadılar ve madencilik makinelerinin yarısını kaybettiler.

Madenciliğin Gerçeği

Görünüşte, madencilik, ekran kartı veya profesyonel madenci makineleri ile matematik problemleri çözmek ve biraz dijital para kazanmak gibi görünüyor. Ancak gerçekte, bu bir kaynak rekabeti savaşudur. En ucuz elektriği kim bulursa, en yeni madenci makinelerini kim edinebilirse, maliyet sınırlarını zorlayarak çılgınca genişlemenin cesaretini kim gösterirse, o hayatta kalır.

Birçok insan bilmiyor ki, madencilerin yaşam koşulları borsa kadar acımasız. Coin fiyatı düştüğünde, duramazsın çünkü sabit maliyetler seni devam etmeye zorluyor; coin fiyatı yükseldiğinde, bir grup yeni başlayan içeri akın ediyor ve karını sulandırıyor. Şu anda bu piyasada, sıradan insanların madencilik yaparak zengin olma günleri çoktan geçti.

Büyük madencilik tesisleri bu oyunun kazananıdır. Elektrik santralleriyle doğrudan pazarlık yapıyorlar, bir seferde on binlerce makine alarak elektrik fiyatını sıradan insanların hayal edemeyeceği seviyelere çekebiliyorlar. Ekipman güncelleme, bakım ve soğutma konusundaki uzmanlıkları da ev madencilerinin ulaşamayacağı bir seviyededir.

Her seferinde internetteki "madencilikle kolay para kazanma" reklamlarını görünce küfretmek istiyorum. Madenci makineleri aslında yüksek enerji tüketen bir bilgisayardır, madencilik ise elektrik ücreti ile kripto para fiyatı arasında denge bulmaktır. Madenci satanlar, bu oyunda en son gülenlerdir.

Bu çevrede sonsuz dost yoktur, sadece sonsuz çıkarlar vardır. Geçmişteki madenciler, bugün rakip haline gelebilir. Milyonlarca lira serveti olan ve sonra sıfıra dönen kaç kişi gördüm, sayısını bilemiyorum.

Umarım deneyimlerim madenciliğe girmek isteyen arkadaşlara bir uyarı olur: Madencilik düşündüğün kadar basit değil, görünürde düşük bir giriş eşiği olan ama aslında her yerinde tuzaklar barındıran bir oyun. Anlamıyorsan dokunma, anladığında belki de dokunmak istemezsin.